Dag Oma!
Mijn oma is er niet meer het is nou niet een daverend begin van een nieuwe blog maar oma heeft mij de liefde voor kleur, fotografie en handwerken gegeven.
Als tien jarige liep ik met brei en haakpennen, kleurpotloden, stiften ,wol ,katoen en een Polaroidcamera rond en mijn oma vond het prachtig hoe kleuriger ik bezig was hoe beter.
Zij wist altijd wel een kleurig project te verzinnen en was in het bezit van allerlei creatieve boeken en tijdschriften waar ik uren in kon lezen en kijken en als er vriendinnetjes mee kwamen uit school kregen ze ook breipennen of haakpennen in hun handen geduwd en met veel geduld werd er een uitleg bij gegeven zodat na een middag een heus werkstuk mee naar huis genomen kon worden.
Nu oma er niet meer is mis ik haar getik van haar pennen die ze op hoge leeftijd nog heeft vastgehouden tot haar ogen en oren haar in de steek lieten.
De laatste drie jaar van haar leven heeft ze niets meer kunnen creëren wat een enorm gemis voor haar was hoewel haar geheugen ook niet meer functioneerde bleef ze in kleuren denken.
Haar camera is mijn herinnering aan haar creatieve beelden en haar doorgegeven liefde voor handwerken en kleur is mij dierbaar en daarom heb ik het haken en creëren weer opgepakt en wil ik deze delen op mijn blog gewoon om mijn oma te eren en om terug te denken aan de gezellige creatieve tijd die ik met haar heb doorgebracht.
En waarom heet deze blog Bird house-7? Ook dit heeft met mijn oma te maken ze hield van vogels en gek genoeg had ze altijd wel een 7 in haar huisnummers die ze heeft gehad.
En nu is ze vrij als een vogel in een mooie kleurige en creatieve wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten